Σε θρίλερ δίχως τίτλους τέλος έχει μετατραπεί η επένδυση, προϋπολογισμού 160 εκατ. ευρώ, στον τομέα διαχείρισης απορριμμάτων στην Πελοπόννησο. Ένα από τα τελευταία, αλλά όχι τελικά, “επεισόδια” αφορούσε τη διαφαινόμενη μη έκδοση, έως το τέλος του 2016, της ΚΥΑ για την έγκριση της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) του Περιφερειακού Σχεδίου Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
Η έκδοση της ΚΥΑ μέχρι το τέλος του 2016 αποτελούσε προϋπόθεση για να προχωρήσουν τα έργα διαχείρισης στερεών αποβλήτων στην Πελοπόννησο, όπως η ΣΔΙΤ προϋπολογισμού 160 εκατ. και προϋπόθεση για την ένταξή τους στην Προγραµµατική Περίοδο 2014-2020.
Τελικά, η ΚΥΑ, που υπογράφουν ο αναπλ. ΥΠΕΝ Σ.Φάμελλος, ο ΥΠΕΣ Π.Σκουρλέτης, ο υπουργός Οικονομίας Δ.Παπαδημητρίου και ο αναπλ. Υπουργός Οικονομίας Α.Χαρίτσης, εκδόθηκε την Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου.
Ωστόσο, όπως αποκαλύπτουν στο Capital.gr καλά πληροφορημένες πηγές, η ΚΥΑ (έγκριση ΣΜΠΕ του Περιφερειακού Σχεδίου Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων της Περιφέρειας Πελοποννήσου) δημιουργεί νέα προβλήματα στην υλοποίηση του έργου, ύψους 160 εκατ., όπως και στον ευρύτερο σχεδιασμό για την Πελοπόννησο.
Και αυτό επειδή προβλέπει (παρ. Γ “Διαφοροποιήσεις του Σχεδίου από την ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης”) την κατασκευή νέων μονάδων επεξεργασίας αποβλήτων (ΜΕΑ) πέραν των τριών ΜΕΑ που περιλαμβάνει το έργο, στο βαθμό που η ποσότητα των σύμμεικτων υπερβαίνει τους 100.000 τόνους ετησίως.
Η ΣΔΙΤ Πελοποννήσου περιλαμβάνει τρεις μονάδες επεξεργασίας, συνολικής δυναμικότητας 200.000 τόνων / έτος, τρεις χώρους υγειονομικής ταφής υπολειμμάτων όπου θα διατίθενται τα υπολείμματα επεξεργασίας και δύο κεντρικούς σταθμούς μεταφόρτωσης αποβλήτων.
Έτσι, η πρόβλεψη της ΚΥΑ για κατασκευή νέων μονάδων επεξεργασίας – εκτός από τις τρεις προβλεπόμενες- θα μπορούσε να θέσει σε σοβαρό κίνδυνο το χρηματοδοτικό μοντέλο του έργου, δεδομένου ότι, εφόσον προβλέπονται νέες μονάδες, δεν είναι δυνατόν να υπολογιστεί σειρά κρίσιμων μεγεθών, όπως οι χρηματοροές της επένδυσης, ή η κεφαλαιακή απόδοση.
Σημειώνεται ότι το τέλος εισόδου (gate fee), η χρέωση ανά τόνο σύμμεικτων αποβλήτων, που εισέρχονται προς επεξεργασία σε μία μονάδα, είναι το “άλφα και το ωμέγα” για τον καθορισμό του χρηματοοικονομικού μοντέλου τέτοιου είδους έργων. Για τον προσδιορισμό του τέλους εισόδου απαιτείται να υπάρχει σαφής πρόβλεψη των προς επεξεργασία ποσοτήτων, γεγονός που καθίσταται ανέφικτο μετά την έκδοση της ΚΥΑ.
Άλλωστε, όπως εξηγούν πληροφορημένες πηγές, η πρόβλεψη της ΚΥΑ για νέες μονάδες δεν συμφωνεί ούτε με τη διαβούλευση που προηγήθηκε ούτε με τις γνωμοδοτήσεις κρατικών οργάνων.
Πλέον, τον λόγο έχει η Περιφέρεια Πελοποννήσου που θα κληθεί να εγκρίνει το τελικό ΠΕΣΔΑ. Ωστόσο, όπως αναφέρουν όσοι παρακολουθούν από κοντά τις σχετικές διαδικασίες, η Περιφέρεια έχει τη διακριτική ευχέρεια να μην εγκρίνει έναν σχεδιασμό που- εάν “υπακούσει” στην κοινή απόφαση των τεσσάρων υπουργείων- δεν συνάδει με τη διαβούλευση που έχει προηγηθεί και, όπως όλα δείχνουν, “τορπιλίζει” το έργο ύψους 160 εκατ.
Ως εκ τούτου, δημιουργείται ένα αχαρτογράφητο πεδίο: τυπικά η πολιτεία, έστω και στο “παρά ένα”, συμμορφώθηκε με την αρχή της αιρεσιμότητας, εγκρίνοντας την απαιτούμενη ΚΥΑ για τη χρηματοδότηση από το νέο ΕΣΠΑ των έργων διαχείρισης στερεών αποβλήτων στην Πελοπόννησο.
Ουσιαστικά, όμως, η ΚΥΑ αυτή δεν επιτρέπει το οικονομικό κλείσιμο του μεγαλύτερου έργου διαχείρισης απορριμμάτων στην Πελοπόννησο για το οποίο προβλέπεται κοινοτική χρηματοδότηση 68 εκατ. ευρώ, τραπεζικός δανεισμός (Alpha Bank) 60 εκατ. ευρώ και ίδια κεφάλαια αναδόχου της τάξης των 30 εκατ. ευρώ.
capital.gr