Νίκος Ανδρουλάκης: “Η κυβέρνηση έχει εθιστεί να παρουσιάζει το μαύρο άσπρο”

Την εκτίμηση ότι η κυβέρνηση έχει εθιστεί στο να παρουσιάζει το μαύρο ως άσπρο, εξέφρασε ο ευρωβουλευτής Νίκος Ανδρουλάκης σε συνέντευξη του στην Εφ. Μακεδονία. Το επικοινωνιακό περιτύλιγμα δεν αλλάζει την ουσία, πρόσθεσε.

Επίσης σημείωσε ότι: «τα αντίμετρα που επικαλείται η κυβέρνηση, θα ισχύσουν όταν και αν πιάσουμε τους στόχους για το 3,5% πλεόνασμα. Κάτι σχεδόν αδύνατο με τις σημερινές συνθήκες». Υπογραμμίζει ακόμη ότι: «Βασική μεταρρύθμιση θα έπρεπε να είναι η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και ο περιορισμός του μη μισθολογικού κόστους, προς όφελος των νέων που δραστηριοποιούνται στην αγορά εργασίας και κυρίως των ελεύθερων επαγγελματιών».

Ακόμη για τα σενάρια μετεκλογικών συνεργασιών: «Πρώτα πρέπει να δούμε το αποτέλεσμα της κάλπης και μετά να συζητήσουμε το μετεκλογικό τοπίο και το ενδεχόμενο συνεργασιών, στην περίπτωση που προκύπτει αυτή η ανάγκη. Οφείλουμε όμως να είμαστε ξεκάθαροι: οποιαδήποτε κυβερνητική συνεργασία, προϋποθέτει προγραμματική συμφωνία, σε αντίθετη περίπτωση δεν υπάρχει πολιτικό πεδίο συνεννόησης»

Τέλος, για την κεντροαριστερά τόνισε ότι, εάν το άλμα ενοποίησης της κεντροαριστεράς, πραγματοποιηθεί σε μια νέα πολιτική και ηθική βάση, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταρρεύσει.

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη στον Φ. Δεργιαδέ:

Κύριε Ανδρουλάκη η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι βγαίνουμε από τα δύσκολα, ότι θα πετύχει μία έντιμη ή ανεκτή συμφωνία. Ποια είναι η εκτίμηση σας; Μπορούσε να πετύχει κάτι καλύτερο και με ποιο τρόπο;

Το επικοινωνιακό περιτύλιγμα δεν αλλάζει την ουσία. Το 2015 είχαμε την «δημιουργική ασάφεια» και την «κατάργηση μνημονίων με ένα άρθρο», τώρα έχουμε το «τέλος της λιτότητας». Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση υποχώρησε στο ζήτημα της νομοθέτησης μέτρων για μετά το 2019 διότι αλλιώς το ΔΝΤ δεν θα επέστρεφε πίσω και η χώρα θα χρεοκοπούσε. Η οδυνηρή πραγματικότητα είναι ότι όταν έχεις καθυστερήσει ενάμιση χρόνο την δεύτερη αξιολόγηση και τα ομόλογα σου έχουν εκτιναχτεί στα ύψη, δεν είναι δυνατόν να επιτύχεις καλή συμφωνία. Φυσικά και η κυβέρνηση θα μπορούσε να είχε πετύχει κάτι καλύτερο εάν τηρούσε τα χρονοδιαγράμματα που η ίδια διαπραγματεύτηκε. Εάν είχε συμβεί αυτό, δεν θα είχαμε τέτοια επιδείνωση της οικονομίας στο μεσοδιάστημα και θα μπορούσαμε να είχαμε συμφωνήσει σε μικρότερα μελλοντικά πλεονάσματα.

Η θεσμοί και η κυβέρνηση μιλούν πλέον για ένα νέο μείγμα πολιτικής που θα δώσει βάρος στις μεταρρυθμίσεις. Εσείς ποιες συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις θα προτείνατε που δεν έχουν γίνει;

Δεν υπάρχει «νέο μείγμα». Το ακριβές περιεχόμενο των μέτρων η κυβέρνηση θα το μάθει όταν έρθουν οι θεσμοί, στις Βρυξέλες απλά τα αποδέχτηκε προκαταβολικά. Σίγουρα όμως, αυτά, θα περιλαμβάνουν και μείωση του αφορολόγητου ορίου και μείωση της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις. Είναι, επίσης, ξεκάθαρο ότι αυτά τα μέτρα θα εφαρμοστούν επιπλέον αυτών που καλείται να εφαρμόσει η Ελλάδα για να πιάσει τον στόχο του 3,5% πρωτογενούς πλεονάσματος. Όσο για τα αντίμετρα που επικαλείται η Κυβέρνηση, αυτά θα ισχύσουν όταν και αν πιάσουμε τους στόχους για το 3,5% πλεόνασμα. Κάτι σχεδόν αδύνατο με τις σημερινές συνθήκες. Από την πλευρά μου μπορώ να σας πω ότι βλέπω τους συνομήλικους μου στην αγορά εργασίας και ειδικά τους ελεύθερους επαγγελματίες να είναι με την πλάτη στον τοίχο. Βασική λοιπόν μεταρρύθμιση θα έπρεπε να είναι η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και ο περιορισμός γενικότερα του μη μισθολογικού κόστους. Μόνο έτσι θα μπορέσει να λειτουργήσει η αγορά, χωρίς μαύρες αμοιβές, και θα υπάρξει ανάπτυξη.

Απομακρύνεται η πολιτική αστάθεια ή το σενάριο των πρόωρων εκλογών παραμένει; Πρέπει να αλλάξει το μείγμα της αντιπολίτευσης που ασκείται ή να ενταθεί με στόχο την πολιτική αλλαγή;

Ο ρόλος της αντιπολίτευσης σύμφωνα με το Σύνταγμα και την δημοκρατική πρακτική είναι να ασκεί κριτικό έλεγχο στην κυβέρνηση. Πόσο μάλλον όταν έχουμε μια κυβέρνηση εθισμένη στο να παρουσιάζει το μαύρο ως άσπρο. Η αντιπολίτευση πρέπει να αναδεικνύει τα λάθη αλλά και τα συνειδητά ψέματα της κυβέρνησης. Επίσης, είναι εξίσου σημαντικό να αναδεικνύει όσα επιλεγεί η κυβέρνηση να αποκρύψει. Ποια είναι η στρατηγική εξόδου της κυβέρνησης από το τρίτο μνημόνιο; Τον Αύγουστο του 2018 τελειώνει το μνημόνιο 3 και υποτίθεται ότι πρέπει να χρηματοδοτηθούμε από τις αγορές. Μεταξύ Αυγούστου ’18 και Δεκεμβρίου ’19 πρέπει να εξασφαλίσουμε 25 δις Ευρώ για τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας. Που θα βρεθούν αυτά τα χρήματα; Η κυβέρνηση πρέπει να μας δώσει μια πειστική απάντηση. Η αντιπολίτευση οφείλει επίσης να ζυγίζει υπεύθυνα το εθνικό συμφέρον ακόμα και όταν η κυβέρνηση δεν το κάνει. Όπως έγινε και το 2015 όταν εμείς βάλαμε πλάτη για να παραμείνει η χώρα στο ευρώ ενώ η κυβέρνηση εξαπατούσε τον λαό με δημοψηφίσματα και την «διαπραγμάτευση» του κ. Βαρουφάκη. Ούτε ο πολιτικός λόγος ούτε η συμπεριφορά μας μπορούν να συγκριθούν με αυτές του κ. Τσίπρα και του κ. Καμένου.

Πως αντιμετωπίζετε τη θέση για τις συνεργασίες που υιοθετείται στην Δημοκρατική Συμπαράταξη ότι «σε τρίδυμο παίζουμε, σε δίδυμο όχι κι ας πάμε σε εκλογές με απλή αναλογική;

Τα δημοσιογραφικά σενάρια που κυκλοφορούν δεν μπορούν να είναι συνεχώς αφορμή μιζέριας. Μόνο ο λαός μπορεί με την βούληση του να τα επιβεβαιώσει ή να τα διαψεύσει. Πρώτα πρέπει να δούμε το αποτέλεσμα της κάλπης και μετά να συζητήσουμε το μετεκλογικό τοπίο και το ενδεχόμενο συνεργασιών, στην περίπτωση που προκύπτει αυτή η ανάγκη. Οφείλουμε όμως να είμαστε ξεκάθαροι: οποιαδήποτε κυβερνητική συνεργασία προϋποθέτει προγραμματική συμφωνία, σε αντίθετη περίπτωση δεν υπάρχει πολιτικό πεδίο συνεννόησης. Το ΠΑΣΟΚ σε όλη την διάρκεια της μεγάλης οικονομικής κρίσης απέδειξε ότι όταν οι άλλοι έταζαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες ήξερε να βάζει πάνω από όλα το εθνικό συμφέρον.

Υπάρχει περιθώριο διαλόγου με το Ποτάμι και τους τρεις πρώην υπουργούς οι οποίοι χαρακτηρίζουν ξεπερασμένο το ΠΑΣΟΚ και απορρίπτουν ως μη αντιπροσωπευτικό το σχήμα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης;

Το Ποτάμι αποτελεί όμορο πολιτικό χώρο. Συμμετέχουμε στην ίδια ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και συνήθως ταυτιζόμαστε στις ψηφοφορίες, είναι δεδομένο ότι υπάρχουν περιθώρια συνεργασίας. Για να συμβεί όμως αυτό πρέπει να μπουν στο περιθώριο οι εγωισμοί και οι προσωπικές στρατηγικές. Υπάρχει ένα ευρύτερο αίτημα για μια μεγάλη προοδευτική παράταξη που παραμένει πάντοτε επίκαιρο μια και το απαιτούν οι ανάγκες της χώρας και το επιζητούν οι πολίτες. Σε αυτό πλαίσιο πρέπει να ενταχτούν όλες οι δυνάμεις του χώρου χωρίς όρους, υπόγειες συμφωνίες και πρακτικές που τόσο πλήγωσαν την παράταξη στο παρελθόν. Το νέο πολιτικό ήθος επιβάλει να προτάξουμε ως προτεραιότητα την συλλογικότητα. Εάν το άλμα ενοποίησης της κεντροαριστεράς, σε μια νέα πολιτική και ηθική βάση, πραγματοποιηθεί τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταρρεύσει.

Πρόσφατα προωθήσατε μία τροπολογία που θα αποφέρει μεγάλες επενδύσεις σε καθαρές μορφές ενέργειας στη χώρα. Πως όμως καταφέρατε και πετύχατε τη συνεργασία βουλευτών του συντηρητικού ΕΛΚ, των Ευρωσοσιαλιστών, της Αριστεράς μέχρι και της κ. Σακοράφα και του κ. Χουντή;

Η προσπάθεια για την ένταξη της Ελλάδας στο νέο Ταμείο Εκσυγχρονισμού έχει ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό. Από πριν το καλοκαίρι, όταν η Έκθεση ήταν στο στάδιο της Επιτροπής, με τροπολογίες είχαμε καταθέσει όλοι οι Ευρωβουλευτές που ήμασταν σε σχετικές Επιτροπές, οι κυρίες Καϊλή, Σπυράκη και Σακοράφα στην Επιτροπή Βιομηχανίας και εγώ στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, που είναι και η κυρίως αρμόδια Επιτροπή, είχαμε ζητήσει την προσθήκη των ετών 2014 και 2015 ως έτη βάσης για να επιτύχουμε να συμμετέχει και η Ελλάδα στο Ταμείο. Δυστυχώς, λόγω της πίεσης των Ευρωβουλευτών από τις Ανατολικές χώρες, που κινδύνευαν να μειωθεί το δικό τους μερίδιο στο Ταμείο, δεν μπορέσαμε να το συμπεριλάβουμε στην Έκθεση. Ήδη από τότε είχα ξεκινήσει τις διαδικασίες για να καταθέσουμε Τροπολογία στην Ολομέλεια, γεγονός που επετεύχθη με τη βοήθεια των Ελλήνων Ευρωβουλευτών. Όπως καταλαβαίνετε, η τελική υιοθέτησή της από την Ολομέλεια ήταν το επιστέγασμα μιας μεγάλης προσπάθειας. Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο θα δείτε άλλωστε πολλές φορές τους Έλληνες Ευρωβουλευτές να δουλεύουμε μαζί. Στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, οπού είμαι μέλος, η συνεργασία μας στα εθνικά θέματα, όπως είναι το προσφυγικό και οι Εκθέσεις Προόδου για την Τουρκία και τις άλλες υπό ένταξη χώρες, είναι πολύ καλή και αποδοτική.