«Σταματήστε να καταστρέφετε την Ελλάδα»- Κοινή δήλωση 44 Ευρωβουλευτών από τρεις πολιτικές ομάδες εν όψει του Eurogroup της 7ης Απριλίου
«Οι επιζήμιες καθυστερήσεις εξ αιτίας των διαφορών μεταξύ των δανειστών, απειλούν πολιτικά και οικονομικά και την Ελλάδα και την Ευρωζώνη»
«Oι αυθαίρετες παρεκκλίσεις που ζητούνται από την Ελλάδα, ενισχύουν την απογοήτευση των πολιτών απέναντι στην Δημοκρατία – Να ξεφορτωθούμε της πολιτικές λιτότητας – Να ανοίξουμε τον δρόμο στην ανάπτυξη»
Σταμάτημα της λιτότητας, ουσιαστική ελάφρυνση χρέους και γρήγορη ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης του Ελληνικού προγράμματος ζητούν με κοινή δήλωσή τους με τίτλο «Σταματήστε να κατστεράς, Σοσιαλιστές, Πράσινοι) που συμμετέχουν στην «Προοδευτική Συμμαχία» (Progressive Caucus) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εν όψει και της συνεδρίασης του Eurogroup της 7ης Απριλίου.
Οι 44 Ευρωβουλευτές είναι (αλφαβητικά): Marina Albiol Guzman (GUE/NGL, Spain), Martina Anderson (GUE/NGL, United Kingdom), Lucy Anderson (S&D, United Kingdom), Eric Andrieu (S&D, France), Guillaume Balas (S&D, France), Hugues Bayet (S&D, Belgium), Lynn Boylan (GUE/NGL, Ireland), Matt Carthy (GUE/NGL, Ireland), Nessa Childers (S&D, Ireland), Kostas Chrysogonos (GUE/NGL, Greece), Sergio Cofferati (S&D, Italy), Karima Delli (Greens/EFA, France), Pascal Durand (Greens/EFA, France), Cornelia Ernest (GUE/NGL, Germany), Ismail Ertug (S&D, Germany), Ana Gomes (S&D, Portugal), Sylvie Guillaume (S&D, France), Yannick Jadot (Greens/EFA, France), Eva Joly (Greens/EFA, France), Agnes Jongerius (S&D, Netherlands), Dietmar Köster (S&D, Germany), Stelios Kouloglou (GUE/NGL, Greece), Kostadinka Kuneva (GUE/NGL, Greece), Patrick Le Hyaric (GUE/NGL, France), Curzio Maltese (GUE/NGL, Italy), Florent Marcellesi (Greens/EFA, Spain), Edouard Martin (S&D, France), Marisa Matias (GUE/NGL, Portugal), Emmanuel Maurel (S&D, France), Liadh Ni Riada (GUE/NGL, Ireland), Dimitrios Papadimoulis (GUE/NGL, Greece), Georgi Pirinski (S&D, Bulgaria), Christine Revault d’Allonnes Bonnefoy (S&D, France), Michèle Rivasi (Greens/EFA, France), Virginie Rozière (S&D, France), Elly Schlein (S&D, Italy), Barbara Spinelli (GUE/NGL, Italy), Bart Staes (Greens/EFA, Belgium), Josep-Maria Terricabras (Greens/EFA, Spain), Isabelle Thomas (S&D, France), Ernest Urtasun (Greens/EFA, Spain), Monika Vana (Greens/EFA, Austria), Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL, France), Julie Ward (S&D, United Kingdom).
Στην δήλωσή τους οι Ευρωβουλευτές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την παρατεταμένη καθυστέρηση της ολοκλήρωσης της δεύτερης αξιολόγησης και βάζουν στο στόχαστρο τις παράλογες απαιτήσεις οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο τα αποτελέσματα από τις θυσίες του Ελληνικού λαού.
Οι 44 Ευρωβουλευτές σημειώνουν ότι ζητείται από την Ελλάδα να «αποκλίνει από τους κοινούς Ευρωπαϊκούς κανόνες» την ίδια στιγμή που η χώρα κατηγορείται ότι δεν τους ακολουθεί. «Αντί να χάνουμε το έδαφος κάτω από τα πόδια μας, πρέπει να ενισχύσουμε ό ένας τον άλλον και να δείξουμε αλληλεγγύη και όχι περιφρόνηση», καταλήγουν οι Ευρωβουλευτές της Αριστεράς, των Σοσιαλιστών και των Πρασίνων που υπογράφουν την δήλωση.
Αναλυτικά η Δήλωση Αλληλεγγύης των Ευρωβουλευτών:
ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤE ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Στην συνεδρίαση του Eurogroup αυτή την Παρασκευή (7 Απριλίου) οι υπουργοί οικονομικών της Ευρωζώνης θα συζητήσουν την δεύτερη αξιολόγηση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής για την Ελλάδα.
Οι θεσμοί (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή) απαιτούν από την Ελλάδα να εφαρμόσει μείωση του αφορολόγητου κατώτατου ορίου, περαιτέρω περικοπές στην συντάξεις, και περισσότερη απελευθέρωση των νόμων στην αγορά εργασίας. Είναι λοιπόν προφανές πως παρά τις αντίθετες δηλώσεις , η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι όμηρος του δόγματος της λιτότητας.
Περισσότερο από το 1/3 (35.7%) του Ελληνικού λαού βρίσκεται στο όριο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού και η ανεργία είναι στο 23% , στα υψηλότερα επίπεδα εντός της Ευρωζώνης, ενώ οι κρατικές δαπάνες έχουν μειωθεί κατά 31% (2009-2014), ωστόσο το ΔΝΤ και ορισμένα Κράτη Μέλη απαιτούν επιπλέον περικοπές.
Ζητούν περαιτέρω περικοπές στις συντάξεις, λέγοντας πως το συνταξιοδοτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι πολύ γενναιόδωρο και οι συντάξεις πολύ υψηλές. Η αλήθεια όμως είναι πως οι ηλικιωμένοι Έλληνες ζουν πολύ χειρότερα από οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη: Το 43% των συνταξιούχων λαμβάνει λιγότερα από 660 ευρώ τον μήνα και το κατά κεφαλήν εισόδημα για τους πολίτες άνω των 65 ετών είναι στα 9.000 ευρώ, συγκριτικά με τον μέσο όρο της Ευρωζώνης που είναι στα 20.000 ευρώ.
Η Ελληνική Κυβέρνηση πιέζεται επίσης να αποδεχθεί από το ΔΝΤ και τους άλλους θεσμούς οι οποίοι υπερβαίνουν την εντολή που έχουν από τα καταστατικά τους (όπως η ΕΚΤ), πλήρη διάλυση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των άλλων εργατικών νόμων όπως είναι οι ομαδικές απολύσεις και η προστασία των συνδικάτων.
Όπως έχει τονίσει κατ’ επανάληψη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αυτό είναι ενάντια στο Ευρωπαϊκό κεκτημένο για τα κοινωνικά δικαιώματα και το Ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο. Και ενώ η κοινή επιχειρηματολογία είναι ότι η Ελλάδα δεν ακολουθεί τους Ευρωπαϊκούς κανόνες, ειρωνικά της ζητούν να αποκλίνει από τους ίδιους αυτούς κανόνες.
Όμως πέρα από την νόμιμη και κανονιστική ερώτηση, η πολιτική ουσία είναι εμφανής: Η εικόνα μιας Ευρώπης που επιβάλλει σε ένα κράτος μέλος αυθαίρετες παρεκκλίσεις από τα κοινωνικά δικαιώματα μπορεί μόνο να ενισχύσει την απογοήτευση των πολιτών απέναντι στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς και την δημοκρατία, ενισχύοντας περαιτέρω στην διάλυση της Ένωσης, σε μια στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση εμφανίζει τεράστιες προκλήσεις εντός και εκτός των συνόρων της.
Χρειάζεται επιτέλους να ξεφορτωθούμε τις πολιτικές λιτότητας και αντίθετα να βρούμε την δύναμη να υπερασπιστούμε μια ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους που θα ανοίξει τον δρόμο για την οικονομική ανάκαμψη στην Ελλάδα και στην συμμετοχική ανάπτυξη.
Τα απτά αποτελέσματα από τις θυσίες του Ελληνικού λαού βρίσκονται σε κίνδυνο λόγω των καταστροφικών καθυστερήσεων εξαιτίας τον διαφορών που υπάρχουν μεταξύ των πιστωτών και των νέων απαιτήσεων που απειλούν το οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρωζώνη.
Απαιτεί θάρρος να πούμε ότι όλοι θα επωφεληθούμε μακροπρόθεσμα ενισχύοντας ο ένας τον άλλον, αντί να χάνουμε το έδαφος κάτω από τα πόδια μας. Να δείξουμε αλληλεγγύη αντί για περιφρόνηση. Αυτό το θάρρος είναι απαραίτητο αν θέλουμε να χτίσουμε το κοινό μας μέλλον.
