Πάνω από 100 αναπτυσσόμενες χώρες έχουν εκθέσει τις βασικές διαπραγματευτικές απαιτήσεις τους πριν από τη συνάντηση COP26 για το κλίμα στη Γλασκώβη. Αυτές περιλαμβάνουν χρηματοδότηση για φτωχότερα έθνη για να πολεμήσουν και να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή και αποζημίωση για τις επιπτώσεις στις οποίες θα υποστούν.
Εκείνοι που υποστηρίζουν το σχέδιο αντιπροσωπεύουν περισσότερες από τις μισές χώρες του κόσμου. Χωρίς πρόοδο σε αυτά τα σημεία, λένε ότι η COP26 θα είναι άχρηστη και θα καταλήξει σε αποτυχία. Η COP26 τον Νοέμβριο αναμένεται να είναι η πιο σημαντική συνάντηση για την αλλαγή του κλίματος από τη σύναψη της συμφωνίας του Παρισιού το 2015 και υπάρχουν τεράστιες προσδοκίες ότι θα επιφέρει σημαντική πρόοδο στη μάχη ενάντια στις αυξανόμενες θερμοκρασίες. Ας μην αφήσουμε το μέλλον του κόσμου στην τύχη, για αυτό έχουμε το NetBet.
Ωστόσο, αυτό το νέο έγγραφο θέσης είναι μια προειδοποίηση από περισσότερες από 100 από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου, οι οποίες είναι απογοητευμένες από την έλλειψη προόδου που έχουν δει μέχρι στιγμής – ιδιαίτερα στη συνάντηση της G7 στο Ηνωμένο Βασίλειο τον Ιούνιο. Έχουν αναφέρει πέντε βασικά ζητήματα τα οποία λένε ότι είναι κρίσιμα για αυτά στις διαπραγματεύσεις:
- Μείωση των εκπομπών: Παρά την πρόοδο, το σύνολο των πολιτικών για το κλίμα δεν θα διατηρήσει την υπερθέρμανση του πλανήτη εντός των ορίων που συμφώνησαν οι κυβερνήσεις στο Παρίσι το 2015. Απαιτείται επειγόντως επιτάχυνση των καθαρών μηδενικών στόχων, με επικεφαλής εκείνους με τη μεγαλύτερη ευθύνη και ικανότητα .
- Χρηματοδότηση: Στην αποτυχημένη COP της Κοπεγχάγης το 2009, οι πλουσιότερες χώρες υποσχέθηκαν 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για τη χρηματοδότηση του κλίματος έως το 2020, με αυξημένα ετήσια ποσά από το 2025. Αυτός ο στόχος δεν έχει επιτευχθεί, λένε οι αναπτυσσόμενες χώρες – και πρέπει να διορθωθεί εάν πρόκειται να εμπιστευτούν τις πλουσιότερες χώρες και να ακολουθήσουν αυτό που διαπραγματεύονται. Αυτό το ταμείο προορίζεται να βοηθήσει τις χώρες χαμηλού εισοδήματος να προσαρμοστούν και να καταπολεμήσουν την κλιματική αλλαγή.
- Προσαρμογή: Οι αναπτυσσόμενες χώρες ζητούν να χρησιμοποιηθεί τουλάχιστον το 50% της χρηματοδότησης του κλίματος για να βοηθήσει τους πιο ευάλωτους να προσαρμοστούν στις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
- Απώλεια και ζημία: Η ιστορική αποτυχία των πλουσιότερων χωρών να μειώσουν επαρκώς τις εκπομπές τους σημαίνει ότι οι πιο ευάλωτες χώρες αντιμετωπίζουν ήδη μόνιμες απώλειες και ζημίες. Πρέπει να αναγνωριστούν οι ευθύνες, λένε οι φτωχότερες χώρες και να ληφθούν τα μέτρα που τους είχαν υποσχεθεί.
- Εφαρμογή: Από το Παρίσι, οι πλούσιοι και οι φτωχοί έχουν παλεψει για θέματα όπως το εμπόριο άνθρακα. Οι αναπτυσσόμενες χώρες θέλουν να δουν αυτά τα ερωτήματα να επιλύονται τελικά και θέλουν όλες οι χώρες να συμφωνήσουν πενταετή κοινά χρονοδιαγράμματα για τα εθνικά τους σχέδια για το κλίμα.
“Οι εξαιρετικά ευάλωτες χώρες όπως η Σομαλία υφίστανται ήδη δυσανάλογα τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής”, δήλωσε ο Μαχτί Μ Γκιλάιντ, αναπληρωτής πρωθυπουργός της Σομαλίας, μία από τις χώρες που βρίσκονται πίσω από το σχέδιο. Συνεχίζει λέγοντας, πως η διάσκεψη COP 26 δεν μπορεί πλεον να δώσει υποσχέσεις αν δεν σκοπεύει να τις τηρίσει, ιδικά όταν οι αποφάσεις αυτές αφορούν το μέλλον του περιβάλλοντος και κλίματος.
Τα φτωχότερα έθνη φοβούνται μετά την πανδημία Covid-19. Λένε ότι η αποτυχία παροχής εμβολίων και η ελάφρυνση του χρέους μετά τον Covid, θα στείλει ένα μήνυμα σε αυτές τις χώρες ότι θα είναι μόνες όταν οι κλιματικές επιπτώσεις δαγκώνουν σκληρότερα.
Ο κορωνοιός είναι ακόμα παντού στα πρωτοσέλιδα, ως αποτέλεσμα η κλιματική αλλαγή δεν έχει πάρει την απαραίτητη προσοχή από τον κόσμο. Οι φτωχές χώρες στην πρώτη γραμμή υποφέρουν, δήλωσε ο Sonam P Wangdi του Μπουτάν, ο οποίος θα προεδρεύει της ομάδας των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών στο COP26.
“Η COP26 πρέπει να είναι μια σύνοδος κορυφής όπου βλέπουμε δράση και όχι λόγια. Έχουμε αρκετά σχέδια: αυτό που χρειαζόμαστε είναι να αρχίσουν οι μεγάλες οικονομίες να ανταποκρίνονται στις υποσχέσεις τους. Οι οικονομίες μας υποφέρουν ενόψει των αυξημένων κλιματικών επιπτώσεων και των δημοσιονομικών πιέσεων: είτε εμείς επενδύστε το δρόμο μας από αυτό το χάος ή αντιμετωπίζουμε μια σκληρή δεκαετία απώλειας και ζημιάς
Στην έκθεση, οι χώρες περιγράφουν αυτό που ονομάζεται “λογιστική δίκαιης μετοχής”, η οποία κατανέμει τις μειώσεις εκπομπών με βάση την ιστορική ευθύνη και την ικανότητα δράσης.
Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, οι ΗΠΑ θα πρέπει να μειώσουν τις εκπομπές κατά 195% κάτω από τα επίπεδα του 2005 έως το 2030. Αυτό θα μπορούσε να αντισταθμιστεί από μείωση κατά 70% στις εγχώριες εκπομπές συν 80 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για την υποστήριξη των αναπτυσσόμενων χωρών. Για το Ηνωμένο Βασίλειο, μια παρόμοια προσέγγιση θα μειώσει τις εκπομπές κατά 70% έως το 2030 συν 46 δισ. δολάρια ετησίως στη χρηματοδότηση του κλίματος.
