ΤΟΥ ΑΘΑΝ. Χ. ΠΑΠΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ
Ως Έλληνας δημοσιογράφος με πολύ στενούς δεσμούς με την Γαλλία παρακολουθώ καθημερινά τις ειδήσεις από όλα σχεδόν τα μεγάλα γαλλικά τηλεοπτικά κανάλια –καθώς, βέβαια, και τα δύο διεθνή γαλλικά κανάλια, το TV5 και το France 24. Μού έκανε έτσι εντύπωση το γεγονός ότι στα γαλλικά τηλεοπτικά Μέσα (TF1, TF2, M6, κ.α.) η επίσκεψη του προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν στην Αθήνα δεν αναφέρθηκε καν στις ειδήσεις τους. Στα δε διεθνή κανάλια, οι σχετικές αναφορές είναι ζήτημα αν κράτησαν περισσότερο από 70 δευτερόλεπτα.
Υπέθεσα ότι αυτές οι παραλείψεις θα οφείλονταν στα τραγικά πλήγματα που έχει καταφέρει ο τυφώνας Ίρμα στις γαλλικές κτήσεις της Καραϊβικής, που είναι κομμάτι της γαλλικής επικράτειας. Δεν είχα άδικο. «Την στιγμή που οι Γάλλοι χάνουν την ζωή και τις περιουσίες τους στον Άγιο Βαρθολομαίο και στον Άγιο Μαρτίνο, δεν μπορούμε να δείχνουμε το προεδρικά μας ζευγάρι να κόβει βόλτες στην Αθήνα. Καθήκον μας είναι, πέρα από πρόσωπα, να προστατεύουμε θεσμούς». Αυτά μάς είπε Γάλλος διπλωματικός σχολιαστής σε μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι και προσέθεσε: «Τον Μακρόν τον περιμένουν εφιάλτες μόλις επιστρέψει».
Ο πρώτος από αυτούς είναι η ραγδαία πτώση της δημοτικότητάς του. Έπονται το υψηλό κόστος της ολικής καταστροφής των γαλλικών νήσων της Καραϊβικής, οι πρωτοβουλίες του Ζαν-Λυκ Μελανσόν και οι γερμανικές εκλογές. «Αν οι “Ανυπότακτοι Γάλλοι”, που είναι το Κίνημα του Μελανσόν, φίλου του πρωθυπουργού σας, το αριστερό συνδικάτο CGT και οι αριστεροί υπό την Μαρτίν Ωμπρύ Γάλλοι σοσιαλιστές καταφέρουν στις 23 Σεπτεμβρίου να μαζέψουν μισό εκατομμύριο Γάλλους διαδηλωτές στο Παρίσι, τότε ο Μακρόν και ο πρωθυπουργός του Εντουάρ Φιλίπ θα έχουν πρόβλημα με την εργασιακή μεταρρύθμιση που θέλουν να περάσουν».
Σημειώνουμε ότι το κόμμα του ανταλλάσσοντος ασπασμούς με τον Γάλλο πρόεδρο πρωθυπουργού μας αποκάλεσε την πολύ σημαντική για τις γαλλικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις μεταρρύθμιση «κοινωνικό πραξικόπημα».
Ωστόσο, πέρα από τις καταστροφές στις Βόρειες Αντίλλες και την αριστερή αμφισβήτηση του Μελανσόν και των πρόσκαιρων εταίρων του, ο Εμμανουέλ Μακρόν έχει και ένα άλλο πολύ σοβαρό αγκάθι στον δρόμο προς τις ευρωπαϊκές επιδιώξεις του. Πρόκειται για τις γερμανικές εκλογές που θα γίνουν στις 24 Σεπτεμβρίου, μία ημέρα μετά την σχολαστικά προετοιμαζόμενη διαδήλωση στο Παρίσι. Η βέβαιη επικράτηση της Άνγκελα Μέρκελ και του Χριστιανοδημοκρατικού Συνασπισμού (CDU-CSU) δεν αμφισβητείται. Υπάρχουν όμως σοβαρά ερωτηματικά με τους πιθανούς κυβερνητικούς εταίρους της, δεδομένου ότι οι Χριστιανοδημοκράτες δεν θα έχουν αυτοδυναμία.
Με δεδομένη την απόρριψη από την Άνγκελα Μέρκελ της συνεργασίας με την Αριστερά (Die Linke) και την ακροδεξιά (AfD), οι πιθανοί εταίροι της είναι οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD), οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι-Δημοκράτες (FDP). Οι τελευταίοι, μετά την αποτυχία τους το 2013 να μπουν στην γερμανική Βουλή για ποσοστό 0,2%, εκτιμάται ότι στις 24 Σεπτεμβρίου θα ξεπεράσουν το απαιτούμενο 5% και μπορεί να φτάσουν έως και 10% με επικεφαλής τον Κρίστιαν Λίντνερ.
Ο 38χρονος νέος ηγέτης τους, όμως, απέχει πολύ από τις φιλοευρωπαϊκές θέσεις του Χανς-Ντήτριχ Γκένσερ, του ανθρώπου που κράτησε το FDP στην εξουσία από το 1982 έως το 1996 ως εταίρο του καγκελάριου Χέλμουτ Κολ. Πριν απ’ όλα, ο Κρ. Λίντνερ έχει ταχθεί υπέρ της Ευρώπης των δύο και τριών ταχυτήτων, ευθυγραμμιζόμενος στο θέμα αυτό με τον Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε, πρωτεργάτη αυτής της ιδέας. Απορρίπτει επίσης κάθε επίδειξη αλληλεγγύης μεταξύ των χωρών μελών, πέρα από αυτήν που προβλέπουν οι ευρωπαϊκές Συμφωνίες. Στο πλαίσιο αυτό, έχει ταχθεί υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη, στο μέτρο που είναι γνωστό ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν τηρούν τις συμφωνίες που υπογράφουν για την πραγματοποίηση μεταρρυθμίσεων. «Κάθε χώρα πρέπει να φέρει την πλήρη και αποκλειστική ευθύνη της αγοράς εργασίας της και των όρων κοινωνικής προστασίας που ισχύουν στο εσωτερικό της. Κατά συνέπεια, απορρίπτεται η ιδέα να καθιερωθεί μία ευρωπαϊκή αποζημίωση ανεργίας», λέει ο ηγέτης του FDP.
Σε πλήρη επίσης αντίθεση με σχετική γαλλική πρόταση, ο Κρ. Λίντνερ προτείνει την αυτόματη επιβολή ποινών στις χώρες που δεν τηρούν το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Στο πλαίσιο αυτό, το FDP έχει εκφράσει την αντίθεσή του με την πρόταση της ύπαρξης ενός Ευρωπαίου υπουργού Οικονομικών, γεγονός που συνιστά πονοκέφαλο και για την Γερμανίδα καγκελάριο. Αναφορικά με το μέλλον της ευρωζώνης, ο Κρ. Λίντνερ στηρίζει μεν την οικονομική της ενδυνάμωση, ωστόσο τονίζει ότι αυτή δεν μπορεί να γίνει εις βάρος χωρών που σέβονται αυτά που υπογράφουν και προς όφελος μελών που δεν τηρούν τους κανόνες του παιχνιδιού.
Το ερώτημα, έτσι, για τον Γάλλο πρόεδρο είναι πόσες από αυτές τις θέσεις θα βάλει στο ψυγείο το FDP για να μοιραστεί την εξουσία. Ένα άλλο ερώτημα είναι το πώς η Α. Μέρκελ θα διαχειριστεί την υστεροφημία της, μετά από 16 χρόνια παραμονής της στην εξουσία. Θα θελήσει να αφήσει το στίγμα της σε μία Ευρώπη πιο ολοκληρωμένη και συγκροτημένη, που θα είναι αυτή της ευρωπαϊκής Γερμανίας, ή θα προκρίνει την εκδοχή της γερμανικής Ευρώπης; Στην πρώτη περίπτωση, θα προτιμήσει την συμμαχία με τους Πράσινους, αντί με το FDP. Στην δεύτερη, θα κάνει ένα καλό δώρο στον συνομήλικο του Εμμανουέλ Μακρόν –με ό,τι αυτό θα σημαίνει για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και την αρχιτεκτονική του.
Τέλος, αν το CDU συμμαχήσει με το FDP, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιη και η επάνοδος του Β. Σόϊμπλε στο υπουργείο Οικονομίας, καθ’ όσον αυτή θα ζητηθεί από τους Φιλελεύθερους-Δημοκράτες. Αυτά δα κι αν θα είναι «καλά νέα» για την κυβέρνησή μας…
