Ρομά: “Σε κανέναν δεν αξίζει να ζει σαν ζώο”

Την εξασφάλιση ίσων δικαιωμάτων για τους Ρομά και τον τερματισμό των διακρίσεων εναντίον τους, ζητά η ολομέλεια του ΕΚ.

0
201

Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στις 27 Σεπτεμβρίου με αφορμή την ψηφοφορία στην επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών.

Την Τρίτη 24 και την Τετάρτη 24 Οκτωβρίου, η ολομέλεια του ΕΚ ψηφίζει, έκθεση πρωτοβουλίας στην οποία τα μέλη καλούν για «τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο για τους Ρομά από ότι για τους υπόλοιπους ανθρώπους».

Ακόμα και αν η ισότητα και η αρχή της μη διάκρισης αποτελούν θεμελιώδεις αρχές της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι οι οποίοι αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Η κοινότητα των Ρομά υπόκειται σε διακρίσεις αιώνες τώρα και η κατάστασή τους δεν δείχνει να βελτιώνεται.

Η κατάσταση με αριθμούς

Σύμφωνα με την έρευνα του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA), 80% των Ρομά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας της χώρας τους, ενώ το 50% περίπου των Ρομά μεταξύ 6-24 ετών δεν πηγαίνει στο σχολείο. Τα αποτελέσματα του Ευρωβαρόμετρου του 2015 για τις «Διακρίσεις στην ΕΕ» δείχνει ότι το 20% των ερωτηθέντων υποστηρίζει ότι θα ένιωθε αμήχανα στον ίδιο χώρο εργασίας με έναν Ρομά, ενώ μόλις το 45% δεν θα είχε πρόβλημα αν η κόρη τους ή ο γιός τους είχε σχέση με έναν/μια Ρομά.

«Κανείς δε θέλει να είναι φτωχός. Κανείς δε θέλει να ζει σαν  ζώο. Κανείς δε θέλει τα παιδιά του να μην πηγαίνουν στο σχολείο. Κανείς δε θέλει να ζει χωρίς ρεύμα, χωρίς νερό. Δεν μπορούμε να γίνουμε μια περήφανη ήπειρος όσο αφήνουμε 10-12 εκατομμύρια ανθρώπους να ζουν στο περιθώριο», είπε η εισηγήτρια της έκθεσης Σοράγια Ποστ (Σοσιαλιστές, Σουηδία).

Απομαγνητοφώνηση:
Το βασικό θέμα αυτής της έκθεσης, η οποία είναι η πρώτη του είδους, είναι η ευρέως διαδεδομένη αθιγγανοφοβία. Θέλω να παρουσιάσω τη βαθύτερη αιτία του αποκλεισμού και του στιγματισμού των Ρομά. Η κατάσταση είναι πραγματικά ντροπιαστική σε όλα σχεδόν τα κράτη μέλη. Για παράδειγμα, στη Σουηδία, η οποία είναι μια πολύ πλούσια και αναπτυγμένη χώρα, το 80% των Ρομά είναι άνεργοι. Ποτέ δεν αναγνωρίζουμε την αθιγγανοφοβία. Συμβαίνει τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και σε θεσμικό. Είναι δομικό ζήτημα. Και είναι πολύ παλιό. Δηλαδή, από τότε που οι Ρομά ήρθαν στην Ευρώπη. Περίπου 800 χρόνια πριν.

Η Ευρώπη πρέπει να αναγνωρίσει τις αποτυχίες της. Τα κράτη μέλη πρέπει να αναγνωρίσουν τις αποτυχίες τους.

Είμαι η ίδια Ρομά και γνωρίζω πως γεννήθηκα καταδικασμένη επειδή υπάρχουν τόσες πολλές προκαταλήψεις και τόσα πολλά εναντίον μου εξαιτίας της εθνοτικής καταγωγής μου. Ήρθε πλέον η ώρα να αναλάβουμε πλήρως τις ευθύνες μας και για αυτούς τους ανθρώπους. Κανείς δεν θέλει να είναι φτωχός. Κανείς δεν θέλει να ζει σαν τα ζώα. Κανείς δεν θέλει να μην πηγαίνουν τα παιδιά του σχολείο. Κανείς δεν θέλει να ζει χωρίς ηλεκτρικό. Κανείς δεν θέλει να ζει χωρίς νερό. Αν θέλουμε να νιώσουμε μια περήφανη Ένωση, δεν θα μπορέσουμε να το πετύχουμε όσο υπάρχουν 10, 12 εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν εντελώς αποκλεισμένοι από τα πάντα.