Με διθυραμβικούς τόνους επιβεβαιώθηκε από την Άγκυρα η είδηση, πως ο Πρόεδρος της Τουρκίας κ. Ταγίπ Ερντογάν θα επισκεφτεί την Αθήνα, ως ο πρώτος τούρκος Πρόεδρος που επισκέπτεται την Ελλάδα, μετά από 65 χρόνια.
Θα ήταν ίσως καλοδεχούμενος ο κ. Ερντογάν στην Αθήνα, εάν δεν επρόκειτο για τον πρώτο πολίτη μιας χώρας, η οποία συνεχίζει την διαχρονική εθνικιστική και επεκτατική πολιτική ενδυναμώνοντας την με χαρακτηριστικά του ακραίου ισλαμισμού, αφήνοντας αναχώματα ντροπής και καταισχύνης στην ιστορία της, αλλά και όλης της ανθρωπότητας.
Ο πρόεδρος Ερντογάν συχνά έχει επιδείξει άκρως αλαζονική και επιθετική στάση, ανάγοντας όλα τα πολιτικά-ιστορικά θέματα σε θέματα αναμέτρησης και κυριαρχίας μεταξύ των γειτονικών χωρών της Τουρκίας. Εκμεταλλευόμενη τις γεωπολιτικές και ιστορικές συνθήκες, η Τουρκία διέπραξε το αποτρόπαιο έγκλημα της Γενοκτονίας των Αρμενίων το 1915 και μεταγενέστερα των Ποντίων και Ασσυρίων, εξισλαμίζοντας μαζικά τα απομεινάρια των χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας. Έκτοτε εμμένει στην αδιάλλακτη στάση της πλήρους άρνησης της ιστορικής αλήθειας, όσο κι αν διαρκώς μεγαλώνει ο κατάλογος των αναγνωρίσεων και της καταδίκης της Τουρκίας από τη διεθνή κοινότητα.
Δεν είναι μήπως ο σημερινός Πρόεδρος της Τουρκίας, ο άνθρωπος που έχει συγκεντρώσει στα χέρια του όλες τις εξουσίες του κράτους; Μετά τον Ατατούρκ, πότε ξανά είχε αντιμετωπίσει η Τουρκία τέτοια ζοφερή πραγματικότητα;
Δεν είναι η σημερινή τουρκική ηγεσία, αυτή που προσφέρει στήριξη με επιτήδειους υπόγειους χειρισμούς στους φανατικούς ισλαμιστές; Αυτούς που σπέρνουν το μίσος και την καταστροφή στη Μέση Ανατολή και παγκόσμια;
Δεν είναι η Τουρκία που εισέβαλλε στην Κύπρο το 1974 και εξακολουθεί να προκαλεί μέχρι σήμερα, κατέχοντας παράνομα σημαντικό τμήμα εδάφους ενός κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Δεν είναι η ίδια Τουρκία, που κρατά κλειστά τα σύνορα με την Δημοκρατία της Αρμενίας, με σκοπό να προκαλέσει οικονομική ασφυξία στη χώρα, προσφέροντας την έμπρακτη υποστήριξη της προς τους αδελφούς-συμμάχους της Αζέρους, ενώ συμμετέχει ενεργά στον εξοπλιστικό πυρετό του Αζερμπαϊτζάν;
Πολλά είναι τα εγκλήματα της γείτονας χώρας, που δυστυχώς δεν καταδικάστηκαν ποτέ και παραμένουν ατιμώρητα, με σοβαρότατες επιπτώσεις μέχρι σήμερα, επιτρέποντας στις εκάστοτε κυβερνήσεις της να διαμορφώνουν μια στρεβλή εκδοχή της πραγματικότητας, επιβάλλοντας ένα αυταρχικό, καταπιεστικό και εθνικιστικό καθεστώς. Η ανοχή λοιπόν είναι αυτή που έχει επιτρέψει στην Τουρκία να αναπτύξει διαχρονικά μια αυθαίρετη και επεκτατική πολιτική, περιφρονώντας το διεθνές δίκαιο, εις βάρος των γειτονικών της χωρών…
Αυτή τη στάση κρατά ο κύριος Ερντογάν, είτε όταν κουνάει το δάχτυλο στην Ευρώπη και στους διεθνείς οργανισμούς, είτε όταν εκμεταλλεύεται τις δύσκολες συγκυρίες.
Πρόσφατα, τον περασμένο Μάιο, ο πρόεδρος Ερντογάν είχε επισκεφτεί την Ουάσινγκτον, στα πλαίσια της διάσκεψης κορυφής για την πυρηνική ενέργεια. Εκεί, στη διάρκεια μιας ειρηνικής διαδήλωσης ενάντια στην επίσκεψη του, οι ίδιοι οι σωματοφύλακες του επιτέθηκαν και τραυμάτισαν βάναυσα τους διαδηλωτές, αφήνοντας αιμόφυρτους τους αμερικανούς πολίτες, σε μια σουρεαλιστική εκδοχή καταπάτησης των δικαιωμάτων των πολιτών μιας κυρίαρχης χώρας. Ελπίζουμε να μην επαναληφθούν παρόμοιες εικόνες στην Αθήνα.
Η Αρμενική Εθνική Επιτροπή Ελλάδος επισημαίνει τα παραπάνω θέματα ηθικής τάξης και διεθνούς δικαίου και προτρέπει τους συνομιλητές του αλαζόνα και υπερφίαλου κυρίου Ερντογάν να απαιτήσουν τη συμμόρφωση και δέσμευση της Τουρκίας στα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ασφάλειας και ειρήνης στην περιοχή μας.
