Με θλίψη και συντριβή πληροφορήθηκα την απώλεια της Φώφης Γεννηματά. Την αποχαιρετώ με σεβασμό.
Αλλά και πλημμυρισμένος από τις σκέψεις που προκαλεί ο τόσο άδικος και πρόωρος χαμός της. Γιατί η πολιτική υπάρχει για να είναι, πριν απ’ όλα, ανθρώπινη.
Η Φώφη υπήρξε ένας μαχητής της ζωής, πολεμώντας με αξιοπρέπεια τις δυσκολίες της υγείας της και τον εχθρό που χτύπησε την οικογένειά της. Και έμεινε όρθια ως το τέλος, υπηρετώντας το καθήκον της. Έγινε, έτσι, σύμβολο θάρρους για όλες τις γυναίκες, αλλά και τους άνδρες που δοκιμάζονται από σοβαρές ασθένειες.
«Κι έναν πόντο πιο ψηλά να πάτε άνθρωποι, ευχαριστώ θα σας πει ο Θεός», έγραψε ο αγαπημένος της ποιητής Οδυσσέας Ελύτης. Και η Φώφη ήταν ένας άνθρωπος που με τη δράση και το παράδειγμά της, πράγματι, ανέβηκε πολύ ψηλά.
Στα θερμά συλλυπητήρια όλων των Ελληνίδων και των Ελλήνων προς τα παιδιά, τον σύζυγο και τους δικούς της ανθρώπους, προσθέτω και τα δικά μου.
