Με επικεφαλης τον Προεδρο της Ακαδημιας Αθηνων,κυριο Αντωνη Κουναδη,δεκα επωνυμοι Ελληνες πρεσβεις επι τιμη,ακαδημαικοι,καθηγητες,δημοσιογραφοι και επιχειρηματιες.εστειλαν ενα διεξοδικο υπομνημα στον Γενικο Γραμματεα του ΟΗΕ κυριον Γκουτιερες,στο οποιο και εκθετουν,γιατι η λεξη Μακεδονια στο ονομα του γειτονικου μας κρατους μπορει να εχει οδυνηρες συνεπειες για την περιοχη μας,αλλα και για τη συνοχη αυτης της ιδιας της Ευρωπης.Το Υπομνημα κοινοποιηθηκε στον Προεδρο του Ευρωπαικου Κοινοβουλιου κον Ταγιανι,στον Προεδρο του Ευρωπαικου Συμβουλιου,κον Ντοναλτ Τουσκ,στον Προεδρο της Ευρωπαικης Επιτροπης,κον Ζαν-Κλωντ Γιουνκερ και στους Προεδρους των Επιτροπων του Ευρωπαικου Κοινοβουλιου…
TΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΤΗ ΣΩΣΤΗ ΤΟΥ ΒΑΣΗ
μία διαρκής πυριτιδαποθήκη
Εξοχώτατον Γενικό Γραμματέα Ηνωμένων Εθνών Κύριο António Guterres
Έδρα των Ηνωμένων Εθνών
405 East 42nd Street,
Nέα Υόρκη, NY, 10017, ΗΠΑ
Εξοχώτατε Κύριε Γενικέ Γραμματέα,
Το παρόν υπόμνημα που ακολουθεί αφορά το φλέγον ζήτημα του Μακεδονικού, για το οποίο γίνονται, υπό την αιγίδα σας, διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ελλάδος και του κράτους των Σκοπίων. Δε θα αναφερθούμε στο γνωστό ιστορικό σχετικά με τους λόγους, πολιτικούς κυρίως, για τους οποίους η Νότια επαρχία της Γιουγκοσλαβίας μετονομάσθηκε το 1944, από τον Στρατάρχη Τίτο, σε Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας και το 1991 σε Δημοκρατία της Μακεδονίας. Τότε δηλαδή που το κράτος αυτό κήρυξε την ανεξαρτησία του από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας.
Έγκυροι αναλυτές, ιστορικοί και αρχαιολόγοι από όλον τον κόσμο, αλλά και πολιτικοί, Κυβερνήσεις και Διεθνείς Οργανισμοί προέβλεψαν ότι η δημιουργία μιας κρατικής οντότητας με την ονομασία «Μακεδονία», στα βόρεια σύνορα της Ελληνικής Μακεδονίας, θα έμελλε να είναι μια διαρκής απειλή αποσταθεροποίησης, κυριολεκτικά μια πυριτιδαποθήκη έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα στιγμή στην περιοχή των Βαλκανίων. Ήδη, πολύ γρήγορα, το Δεκέμβριο του 1991, το θέμα της ονομασίας συζητήθηκε από τους Υπουργούς Εξωτερικών της ΕΕ καθώς και από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Αποφασίσθηκε τότε να αναγνωρισθεί η Δημοκρατία αυτή, υπό ονομασία που δεν θα περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία. Για τον λόγο αυτό, έθεσαν τρεις όρους που τα Σκόπια θα έπρεπε, με συνταγματικές και πολιτικές εγγυήσεις, να υποσχεθούν ότι: α) δεν έχουν εδαφικές διεκδικήσεις, β) δεν ασκούν εχθρική προπαγάνδα, γ) δεν χρησιμοποιούν ονομασία που υπονοεί εδαφικές διεκδικήσεις.
Παρά τους όρους της ΕΕ, τον Δεκέμβριο του 1991, το κράτος αυτό συνέχισε να καλλιεργεί στο λαό του την πεποίθηση ότι η Μακεδονία, η Ελληνική Μακεδονία, με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη, είναι δική τους, τους ανήκει και ότι η Ελλάδα απλώς την έχει κλέψει και ως εκ τούτου πρέπει να ενταχθεί στο δικό τους κράτος!
Η Διεθνής Κοινότητα αρνήθηκε να εντάξει τη Δημοκρατία αυτή στους κόλπους της, με τη συνταγματική της ονομασία Δημοκρατία της Μακεδονίας, όπως ήταν το αίτημά της, από τις 3/12/91, προς τους ηγέτες όλων των κρατών του κόσμου. Μόλις τον Απρίλιο του 1993, με το ψήφισμα 817 του Συμβουλίου Ασφαλείας, εντάχθηκε στον ΟΗΕ με την προσωρινή ονομασία πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (πΓΔΜ/FYROM) και μάλιστα προσωρινά, χωρίς το δικαίωμα ανάρτησης συμβόλου κυριαρχίας (σημαίας), έως ότου υπάρξει αμοιβαίως αποδεκτή συμφωνία με την Ελλάδα για το ζήτημα της ονομασίας. Ακολούθως, στις 16/12/1993, τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Γερμανία, Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία και Δανία, ανεγνώρισαν διπλωματικά τα Σκόπια με το όνομα «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» (FYROM).
Έκτοτε και μέχρι σήμερα, με το προσωρινό αυτό όνομα, FYROM, αναγνωρίζεται από τους Διεθνείς Οργανισμούς, όπως και από την ΕΕ, η οποία όμως αναμένει την Ελλάδα να συμφωνήσει με τη Δημοκρατία αυτή το οριστικό όνομα, με το οποίο θα μπορεί να ενταχθεί στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
ΈΘΝΟΣ ΚΑΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ
Στην Αρχαιότητα και ουδέποτε μετά υπήρξε πολιτισμός όπως ο Ελληνικός. Υπενθυμίζουμε ότι ο προ-σωκρατικός τρόπος σκέψης είναι η απαρχή του Δυτικού ορθολογισμού και η ύπαρξη του Λόγου. Την ορθολογική σκέψη και τον Λόγο διέδωσαν στον Περσικό και τον ευρύτερο Ασιατικό κόσμο ο Μέγας Αλέξανδρος και οι Μακεδόνες. Ως εκ τούτου οι Μακεδόνες είναι οι φορείς αυτού του τρόπου σκέψης στον νέο κόσμο. Υπό αυτές τις συνθήκες, οι Σλάβοι έποικοι, χίλια (1000) χρόνια μετά, δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την πνευματική και πολιτιστική παράδοση του Ελληνισμού.
Δεν θα επιχειρήσουμε ιστορική ανάλυση, αλλά θα παραπέμψουμε στην εμπεριστατωμένη σχετική επιστολή, που, στις 18 Μαϊου και 22 Ιουνίου 2009, τριακόσιοι τριάντα δύο (332) διαπρεπείς ιστορικοί και αρχαιολόγοι από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, υπέγραψαν και απέστειλαν στον τότε Πρόεδρο των ΗΠΑ Ομπάμα και την οποία επισυνάπτουμε…… obama-letter.html .
2008 ΕΤΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ
Σκοπίμως, παραλείπουμε τα μέχρι το έτος αυτό διαμειφθέντα μεταξύ Ελλάδος – FYROM, διότι ουδεμίαν πρόοδο επέφεραν για την επιθυμητή κατάληξη ενώ απέδειξαν ότι η διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας και οι ανησυχίες που εκφράστηκαν το 1991/92 αποτελούν πράγματι μία διαρκή απειλή αποσταθεροποιήσεως στην περιοχή. Μία ένδειξη των κινδύνων αυτών είναι η ένταση που δημιουργήθηκε, τον Φεβρουάριο του 1994, όταν η Ελληνική Κυβέρνηση θεώρησε αναγκαίο να αντιδράσει με την επιβολή εμπάργκο.
Το έτος 2008 έγινε μια σημαντική προσέγγιση προς επίλυση του προβλήματος στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι. Η Ελληνική πλευρά έδειξε διάθεση προσέγγισης για μία σύνθετη ονομασία, με γεωγραφικό προσδιορισμό. Αυτό όμως δεν κατετέθη επισήμως, καθότι η FYROM δεν το απεδέχθη, εμμένουσα, όπως πάντα μέχρι τότε, στο απόλυτο «Δημοκρατία της Μακεδονίας», παρά την εν τω μεταξύ υπογραφείσα, τον Σεπτέμβριο του 1995, Ενδιάμεση Συμφωνία μεταξύ των Υπουργών Εξωτερικών Ελλάδος και FYROM. Η τελευταία προέβλεπε την υποχρέωση των δύο χωρών να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις με στόχο την εξεύρεση βιώσιμης λύσης στο επίμαχο ζήτημα του ονόματος. Αντ’ αυτού, η FYROM, με έντονες διπλωματικές πρωτοβουλίες, επέμεινε και πέτυχε τη διεθνή αναγνώριση ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» από 140 χώρες περίπου, όπως ήταν, από τις 3/12/1991, το αρχικό αίτημα των Σκοπίων προς τους ηγέτες όλων των κρατών του κόσμου.
2017 ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΕΤΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ
Πολιτική συγκυρία και μεταφορά του πεδίου ανησυχιών μετά την «Αραβική άνοιξη» στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και των Βαλκανίων, επέβαλαν στην ηγεσία της FYROM την ανάγκη να αναζητεί πλέον επιτακτικά επίλυση της ονομασίας και αντικατάσταση της προσωρινής ονομασίας με μία οριστική, την οποία θα συμφωνήσει με την Ελλάδα, αφού αυτό είναι η προϋπόθεση για την ένταξή της στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ. Για πρώτη φορά, η ηγεσία της FYROM φάνηκε ότι θα μπορούσε να αποδεχθεί σύνθετη ονομασία, ενώ η Ελληνική Κυβέρνηση πρότεινε κατευθείαν σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για γενική χρήση εντός κι εκτός της χώρας, (erga omnes), με ταυτόχρονη αλλαγή των σχετικών άρθρων του Συντάγματος, ως προς τη νέα ονομασία και την απάλειψη όσων αποβλέπουν σε αλυτρωτισμό.
ΣΥΝΘΕΤΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ
Πολλαπλές, τακτικά επαναλαμβανόμενες, πολύωρες διαπραγματεύσεις των δύο πλευρών επέφεραν αποδοχή σύνθετης ονομασίας και από πλευράς FYROM. Δεν επέφεραν, όμως, αποδοχή για αλλαγή ταυτοχρόνως του συντάγματος ώστε να περιλαμβάνει τη νέα ονομασία και να απαλείφει τα άρθρα που αποβλέπουν σε αλυτρωτισμό.
Θεωρούμε ότι η Ελληνική πλευρά έχει κάθε δικαίωμα και δικαιολογία να εμμένει πάντα σε αυτές τις απαιτήσεις και τούτο διότι, κατά την τελευταία δεκαετία, η κυβέρνηση της FYROM έκανε το παν για να προωθήσει τον αλυτρωτισμό στο λαό της, γεμίζοντας την πόλη των Σκοπίων με αγάλματα που αναφέρονται στον Μέγα Αλέξανδρο και σε κάθε τι Μακεδονικό της Αρχαίας Ελλάδος. Όλα αυτά για να εμπνεύσει στο Σλαβόφωνο λαό της ότι δεν είναι Σλάβοι αλλά Μακεδόνες, απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Φιλίππου, με χάρτες, σχολικά βιβλία και εγχειρίδια που «διεκτραγωδούν» το πόσο υποφέρουν οι αλύτρωτοι «Μακεδόνες» που ζουν στο Νότο, μέχρι τη Θεσσαλονίκη και τον Όλυμπο.
Η μέχρι τώρα επικρατούσα πρόταση προς συζήτηση και συμφωνία, που αποδέχεται η Ελληνική κυβέρνηση, είναι το «GORNAMAKEDONIJA», σε μία λέξη αμετάφραστη, τόσο για το εσωτερικό όσο και για το εξωτερικό και τις διεθνείς σχέσεις. Επιπλέον, όπως προελέχθη, η Ελλάδα επιμένει στην αντικατάσταση της συνταγματικής ονομασίας και στην απάλειψη όλων των άρθρων που αποβλέπουν σε αλυτρωτισμό, με ταυτόχρονες ενέργειες για την αλλαγή των σχολικών βιβλίων και άλλων σχετικών εγχειριδίων. Η πλευρά της FYROM φέρεται να συμφωνεί σε σύνθετη ονομασία αλλά σε δύο λέξεις «GORNA MAKEDONIJA» για το εξωτερικό και τις διεθνείς σχέσεις ενώ δεν αποδέχεται τις συνταγματικές αλλαγές.
Επιτρέψτε μας μία παρένθεση στο σημείο αυτό. Η δεύτερη μεγάλη εθνότητα των κατοίκων, η Αλβανική, συγκυβερνώσα όλα τα τελευταία χρόνια, είτε με το ένα είτε με το άλλο Σλαβικό πολιτικό κόμμα, έχει τόσο πολύ αυξήσει την επιρροή της, ώστε να έχει επιβάλει την Αλβανική ως δεύτερη επίσημη γλώσσα του κράτους, και όχι μόνο.
Ο προσφάτως εκλεγείς Πρόεδρος της Βουλής είναι Αλβανός. Με κανένα τρόπο, ο Αλβανός κάτοικος δεν είναι δυνατό να δεχθεί να ονομάζεται “GORNO MAKEDONSKΙ“, θεωρώντας ότι το GORNO του αφαιρεί την Αλβανική εθνότητα και τον κατατάσσει στη Σλαβική. Ως εκ τούτου, επιμένει σε δύο χωριστές λέξεις και, για δική του χρήση, στο Αλβανικό συνθετικό “EPERME” και στην τελική ονομασία “MAQEDONIA E EPERME”.
ΣΥΜΦΩΝΙΑ;
Εάν υποθέσουμε ότι, για τη συγκυριακή σκοπιμότητα του σήμερον, η Ελληνική Κυβέρνηση συμφωνήσει σε μία ως άνω σύνθετη ονομασία και αποδεχθεί την παραπομπή της αλλαγής του συντάγματος στο προσεχές μέλλον… Εάν υποθέσουμε επίσης ότι, για παρόμοια συγκυριακή σκοπιμότητα του σήμερον και για τη διαφύλαξη της συμμαχικής Σλαβο-Αλβανικής διακυβέρνησης του κράτους, η κυβέρνηση της FYROM αποδεχθεί ό,τι και η Ελληνική…Μπορεί κανείς να εκτιμήσει ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε λύση και σταθερότητα; Δεν είναι καθόλου βέβαιο, γιατί οι δύο λαοί εκφράζονται στο εσωτερικό τους εντελώς διαφορετικά, όπως φαίνεται παρακάτω.
ΟΙ ΜΕΤΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΙΝΔΥΝΟΙ
Καθόσον αφορά την Αλβανική μειονότητα, η ανοχή στη Σλαβική λέξη “GORNO” δεν θα μπορούσε να γίνει ανεκτή για πολύ. Και εάν η Ελλάδα και η διεθνής Κοινότητα επέμεναν σε αμετάφραστη ονομασία, το κράτος αυτό θα είχε δύο ονομασίες “GORNA MAKEDONIJA“ και “MAQEDONIA E EPERME”. Ποιος μπορεί να προβλέψει πόσο σημαντικές και εκτεταμένες θα είναι οι διενέξεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων, Σλάβων και Αλβανών, ορμωμένων από τις δύο ονομασίες του κράτους; Μπορεί κανείς να αποκλείσει τη Βουλγαρική ή ακόμη και τη Σερβική επιρροή για τη Σλαβική κοινότητα και Αλβανική επιρροή για την Αλβανική κοινότητα αντιστοίχως, με ή χωρίς εδαφικές βλέψεις; Τι θα συμβεί τότε στη χερσόνησο των Βαλκανίων; Δεν θα επαληθευθούν οι επιφυλάξεις του 1991/92, που ειπώθηκαν εν είδει προφητείας για μια διαρκή απειλή αποσταθεροποιήσεως στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων; Αντ’ αυτών, μπορεί κανείς να αποκλείσει μονομερή αποβολή του πρώτου συνθετικού και από τις δύο κοινότητες με μεταξύ τους συμφωνία; Και τότε για ποια σύνθετη ονομασία θα ομιλούμε; Και για ποιο αποκλεισμό του αλυτρωτισμού;
Κανείς δεν μπορεί καταρχήν να διανοηθεί, κανείς ότι το μικρό κράτος “GORNA MAKEDONIJA”, ως Macedonia πια, μπορεί να απειλήσει την Ελλάδα, διεκδικώντας την Ελληνική επαρχία Μακεδονία, με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη. Όχι βέβαια. Εάν όμως κάποια ισχυρή οντότητα της ευρύτερης Βαλκανικής συμμαχήσει με τη “GORNA MAKEDONIJA” – Macedonia και ερωτευθεί την ελκυστική Θεσσαλονίκη και την προς το Αιγαίο έξοδο…; Η απάντηση για όσους γνωρίζουν ιστορία είναι πόλεμος.
ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ
Από τα 10.000.000 κατοίκων της Ελλάδας, το 72% περίπου, απορρίπτουν την παραχώρηση του ονόματος της Αρχαίας Ελληνικής Μακεδονίας, έστω και με επιθετικό προσδιορισμό, στο κράτος που βρίσκεται στα βόρεια σύνορα της Ελλάδος με πρωτεύουσα τα Σκόπια. Η ονομασία του κράτους αυτού στα χείλη όλων των Ελλήνων και όχι απλώς του 72% είναι Σκόπια και των κατοίκων Σκοπιανοί. Έχουν παντελώς επικρατήσει οι δύο αυτές αλληλοεξαρτώμενες ονομασίες. Τα ‘Σκόπια’ και ‘Σκοπιανοί’, όχι μόνο στο λαό μεταξύ τους, αλλά και στον Τύπο, στην τηλεόραση, στα ραδιόφωνα, σε ομιλίες, στη Βουλή. Πέρα από το γεγονός των ονομασιών αυτών, πέρα από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, τα πολυπληθή, εντελώς αυθόρμητα συλλαλητήρια στη Θεσσαλονίκη στις 21 Ιανουαρίου 2018 και στην Αθήνα στις 4 Φεβρουαρίου 2018, ακόμα και με ουσιαστική κυβερνητική αποτρεπτική παρέμβαση για το συλλαλητήριο των Αθηνών, επιβεβαίωσαν την επικρατούσα θέση και τις δημοσκοπήσεις.
Τα 2.000.000 κατοίκων της FYROM αποτελούνται κυρίως από δύο εθνότητες, τη Σλαβική (55%) και την Αλβανική (35%), καθώς και από διάσπαρτες εθνότητες (10%). Όλοι οι κάτοικοι αυτού του νεοσύστατου κράτους είναι 2.000.000. Άρα, οι μισοί περίπου είναι Αλβανοί και άλλες εθνότητες και μόνο οι άλλοι μισοί, δηλαδή περίπου 1.000.000 είναι Σλάβοι, που έχουν γαλουχηθεί με την ιδέα ότι είναι Μακεδόνες, με προγόνους τους τον Μέγα Αλέξανδρο και τον πατέρα του Φίλιππο. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, το κύριο ενδιαφέρον του 50% του Σλαβικού πληθυσμού του 1.000.000 πολιτών εστιάζεται στην ασφάλεια και στην ευημερία που προσδοκούν να τους προσφέρουν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ και πολύ λιγότερο στο όνομα Μακεδονία και στον Μέγα Αλέξανδρο. Συνεπώς, ομιλούμε για έναν αριθμό μόλις 500.000 Σλάβων περίπου, οι οποίοι επιμένουν με φανατισμό να θεωρούν τους εαυτούς τους απογόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο αριθμός αυτός είναι, προφανώς, αληθής, εάν λάβουμε υπ’ όψιν μας το μικρό σχετικά πλήθος, που έλαβε μέρος σε διαδηλώσεις εναντίον της Ελλάδος, με σημαίες και χάρτες που επεκτείνουν το κράτος τους, ώστε να περιλαμβάνει και όλη την περιοχή νοτίως των συνόρων τους μέχρι τη Θεσσαλονίκη και τον Όλυμπο.
Εξοχώτατε Κύριε Γενικέ Γραμματέα,
Για αυτούς τους 500.000 σλαβικής καταγωγής πολίτες του κράτους των Σκοπίων βρίσκεται σε αναστάτωση εδώ και 25 χρόνια η Διεθνής Πολιτική σκηνή, όλοι οι Διεθνείς Οργανισμοί, όπου γράφονται και σβήνονται ονόματα, λαμβάνουν χώρα συνέδρια και διασκέψεις για το παρόν και το μέλλον της Βαλκανικής, λόγω της εμμονής των κυβερνώντων τη χώρα αυτή σε μία ψευδεπίγραφη, ανιστόρητη ονομασία; Δυστυχώς, είναι σαφής ο απώτερος σκοπός της χρήσης του ονόματος Μακεδονία. Είναι η χρησιμοποίησή του ως οχήματος αλυτρωτισμού. Αυτός είναι ο λόγος και για τον οποίον αποδέχονται σύνθετη ονομασία αλλά αρνούνται την απάλειψη των αλυτρωτικών άρθρων στο σύνταγμά τους.
Αλλά και η διεθνής επιστημονική κοινότητα, οι ιστορικοί και οι αρχαιολόγοι που στα 2.500 τελευταία χρόνια γνώριζαν και γνωρίζουν και διδάσκουν την ελληνικότητα της Μακεδονίας, του Φιλίππου, του Αλεξάνδρου και του μεγάλου δασκάλου του φιλοσόφου Αριστοτέλη, θα πρέπει να σκίσουν τα βιβλία τους και να αποποιηθούν την ιστορική αλήθεια;
Ως προελέχθη, ένα ιστορικό Ελληνικό όνομα, ‘Μακεδονία’, αποσταθεροποιεί συνεχώς επί μία 25ετία μία ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, από την Ελλάδα μέχρι το νεοσύστατο κράτος βορείως των συνόρων της, με πρωτεύουσα τα Σκόπια, τη Βουλγαρία, τη Σερβία, και την Αλβανία, με διαφορετικές σκέψεις από κάθε μία από αυτές τις χώρες. Σαφώς, η κατάσταση αυτή προοιωνίζει άδηλο μέλλον, που μπορεί να φτάσει μέχρι και σε συρράξεις. Μήπως ήρθε η ώρα να ενεργοποιηθεί, κατά τρόπο ορθό και αποφασιστικό, η Διεθνής Κοινότητα, συμβάλλοντας, κατά τρόπο ουσιαστικό, στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, που μόνο αυτή εγγυάται την ηρεμία στην περιοχή;
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
Θα πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι και οι σημερινοί ηγήτορες στη χώρα αυτή γνωρίζουν ιστορία, γνωρίζουν ότι το εν λόγω τμήμα του λαού τους είναι Σλάβοι. Γνωρίζουν ότι δεν έχουν καμία σχέση και καμία κοινή καταβολή με τον Αριστοτέλη, το Φίλιππο και τον Αλέξανδρο, όπως με κάθε ειλικρίνεια και ευθαρσώς το δήλωσε ο πρώτος Πρόεδρος του νεοσύστατου τότε κράτους Κύρο Γκλιγκόροφ. Μήπως θα πρέπει η Διεθνής Κοινότητα, με τη δική Σας πρωτοβουλία, να πείσει την ηγεσία της χώρας αυτής να πει την αλήθεια στο λαό της; Πολιτικές σκοπιμότητες κάποιας εποχής επέβαλαν τη διαστρέβλωση, έστω διαφοροποίηση της ιστορικής αλήθειας, με όχημα το κλεπτεπίγραφο όνομα «Μακεδονία» για αλυτρωτισμό και επεκτατικές βλέψεις προς τη Θεσσαλονίκη και έξοδο προς το Αιγαίο. Οι σημερινοί ηγέτες είναι, εκ των πραγμάτων, συνεχιστές και όχι δημιουργοί αυτής της καταστάσεως.
Με δική Σας ιστορική πρωτοβουλία, Εξοχώτατε Κύριε Γενικέ Γραμματέα, οι Διεθνείς Οργανισμοί, η ΕΕ, ιδιαιτέρως και οι ηγεσίες των κρατών μελών της, οι ηγεσίες των κρατών μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, θα πρέπει να κινητοποιηθούν και να ασχοληθούν ενεργά με αυτό το επίμαχο και χρονίζον πρόβλημα, ασκώντας την επιρροή τους για μία ουσιαστική επίλυσή του, που θα εγγυάται την ειρήνη και την ηρεμία στη Βαλκανική Χερσόνησο.
ΕΠΙΛΟΓΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ
Μέχρι τη στιγμή που γράφεται το κείμενο αυτό, η FYROM έχει αποδεχθεί να αλλάξει την ονομασία της, τουλάχιστον ως προς τις διεθνείς σχέσεις και συναλλαγές. Ως εκ τούτου και οι 140 χώρες που την ανεγνώρισαν ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας», θα υποχρεωθούν να αλλάξουν την ονομασία στις σχέσεις τους και να δεχθούν νέα, συμφωνημένη ονομασία. Για τους κινδύνους που αναφέρθηκαν παραπάνω, θεωρούμε ότι το όνομα που τελικώς θα επιλεγεί δεν πρέπει να περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία. Θα πρέπει να είναι εντελώς ουδέτερο και να μην παραχαράσσει την Ιστορία, γεγονός που εκ των πραγμάτων θα εμπεριέχει τα προβλήματα και τους κινδύνους που αναφέρθηκαν. Ονομασία όπως Δημοκρατία των Σκοπίων, Δημοκρατία της Vardarska, Δημοκρατία της Κεντρικής Βαλκανικήςθα ήταν ονομασία σε αυτό το πνεύμα.
Μια ουδέτερη ονομασία αποτρέπει εσωτερικές διενέξεις μεταξύ των δύο εθνοτήτων, της Σλαβικής και της Αλβανικής, και προάγει την ειρήνη και τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή, ακόμη και εντός των κόλπων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στο μέλλον.
Την πραγματικότητα της ύπαρξης των κινδύνων αυτών, προφανώς, τη γνώριζαν και τη γνωρίζουν οι ηγέτες της Δημοκρατίας αυτής. Θα πρέπει να πεισθούν ότι μόνος εγγυητής της μελλοντικής εσωτερικής γαλήνης του κράτους και της ειρήνης της περιοχής είναι η ιστορική Αλήθεια. Θα πρέπει να αποδεχθούν ενώπιον του όποιου αριθμού φανατικών «Μακεδόνων», ότι η Σλαβική αυτή εθνότητα δεν έχει καμία σχέση με το Μέγα Αλέξανδρο και τον Αριστοτέλη και ότι πρέπει, με την ορθή επιλογή, αλλαγή και συγγραφή σχολικών βιβλίων και εγχειριδίων, η νέα γενιά να γνωρίσει και να είναι περήφανη για την πραγματική της εθνική καταγωγή. Σλαβική και Αλβανική κοινότητα θα πρέπει να ζουν και να συνεργάζονται ειρηνικά για το μέλλον και την ευημερία της Δημοκρατίας τους. Η Ελλάδα και οι Έλληνες, που έμπρακτα, ιδίως μετά το 1995, στηρίζουν οικονομικά, με σημαντικές επιχειρηματικές επενδύσεις, τον, κατά τα άλλα, φίλο γειτονικό τους λαό, θα καταστούν, τότε, όχι μόνο ο στενότερος σύμμαχος, αλλά και η Βαλκανική εγγυήτρια δύναμη για την ασφάλεια και την περαιτέρω ανάπτυξη της Δημοκρατίας αυτής.
Μετ’ εξαιρέτου τιμής,
Αντώνιος Κουνάδης, Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών
Απόστολος Παπασλιώτης, ε.τ. Πρέσβυς
Εμμανουήλ Μεγαλοκονόμος, ε.τ. Πρέσβυς
Περικλής Νεάρχου, ε.τ. Πρέσβυς
Κωνσταντίνος Βάσσης, ε.τ. Πρέσβυς
Αριστέα Τόλια, Ομότιμη Καθηγήτρια
Παναγιώτης Καραφωτιάς, τ. Διευθύνων Σύμβουλος του Γραφείου του ΟΗΕ για Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων
Δημήτριος Γράψας, ε.τ. αρχηγός ΓΕΕΘΑ
Εμμανουήλ Μικρογιαννάκης, Ομότιμος Καθηγητής
Νικόλαος Παπαποστόλου, τ. υποψήφιος Δήμαρχος Θεσσαλονίκης
Αθανάσιος Παπανδρόπουλος, επίτιμος Διεθνής Πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων
COPY TO:
- President of the European Commission
- President of the European Parliament
- President of the European Council
- President of the Secretary General of the Council of Europe
- Secretary General of the Security Council
- Secretary General of NATO
