Στον Άγιο Δημήτριο Αττικής ένα εγκαταλελειμμένο οικόπεδο έχει μετατραπεί σε χωράφι.
Άνεργοι και άνθρωποι με χαμηλά εισοδήματα καλλιεργούν λαχανικά, τα πωλούν και έτσι κερδίζουν κάποια χρήματα.
Η Μαρία Ανδρούτσου είναι δήμαρχος του Αγίου Δημητρίου. Όπως σε όλη την χώρα, έτσι και στην πόλη της οι άνθρωποι έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση. Η ανεργία βρίσκεται στο 30%.
«Ήμουν καθαρίστρια σε ένα φαρμακείο. Έχασα την δουλειά μου πριν από τέσσερα χρόνια. Ποιος φταίει για αυτή την κατάσταση; Κατηγορώ τόσο τις προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά και την κυβέρνηση που έχουμε τώρα.
Γιατί βλέπουν ότι πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο και εμείς απλά συνεχίζουμε προς το χειρότερο» δήλωσε μια άνεργη γυναίκα.
Το έργο συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο στόχος είναι διπλός.
Οι άνθρωποι να μάθουν να καλλιεργούν τη γη, αλλά και να δουν τι κερδίζει η Ελλάδα από την συμμετοχή της στην Ευρωπαική Ένωση.
«Η περιοχή μας πήρε βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση για υποδομές. Αυτό βοήθησε πολλούς ανθρώπους να αλλάξουν μυαλό και να καταλάβουν ότι έχουμε σημαντικό όφελος από την συμμετοχή μας στην ΕΕ. Πολλοί άνθρωποι ήταν δύσπιστοι με την
Ευρωπαϊκή Ένωση, επειδή νόμιζαν ότι είχε να κάνει μόνο με σχεδιασμό πολιτικής και όχι με τη χρηματοδότηση έργων που πραγματικά βελτιώνουν τις ζωές των ανθρώπων» υποστηρίζει η δήμαρχος Αγίου Δημητρίου.
Η χρηματοδότηση έργων που βοηθούν τους ανθρώπους, αποτελεί έναν από τους βασικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ιδρύθηκε πριν από 60 χρόνια.
Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση.
Από την ένταξή της στην ΕΕ το 1981, η χώρα έχει λάβει δισεκατομμύρια ευρώ.
Ακόμη και σήμερα λαμβάνει έξι φορές το ποσό που συνεισφέρει.
Οι Βρυξέλλες χρηματοδότησαν την κατασκευή ενός νηπιαγωγείου με 700.000 ευρώ.
Ο δήμος Αγίου Δημητρίου επιβαρύνεται με την καθημερινή λειτουργία του σχολείου.
Η Μαρία Ανδρούτσου υποστηρίζει πως το σχολείο δεν θα μπορούσε να κατασκευαστεί χωρίς τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Όμως κατανοεί την δυσπιστία των πολιτών, μιας και πολλά ευρωπαϊκά κονδύλια έχουν σπαταληθεί.
«Το ζήτημα είναι το πώς χρησιμοποιήθηκαν τα χρήματα.
Στήριξαν αναπτυξιακά έργα; Αυτό σημαίνει ότι δημιουργούνται θέσεις εργασίας ή δράσεις που στηρίζουν την εθνική οικονομία. Μήπως τα χρήματα πηγαίνουν σε έργα “βιτρίνα”, που σημαίνει ότι τα οφέλη ήταν βραχυπρόθεσμα και η χρήση τους κράτησε μικρό χρονικό διάστημα» σημειώνει η Μαρία Ανδρούτσου.
Για πολλούς οι αθλητικές εγκαταστάσεις των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 ταιριάζουν στην παραπάνω περιγραφή. Όμως με εθνική και ευρωπαϊκή συγχρηματοδότηση, η πρωτεύουσα απέκτησε ολοκαίνουργιο μετρό, δρόμους και νέο αεροδρόμιο.
Το ελληνικό ΑΕΠ αυξήθηκε μόλις η χώρα εντάχθηκε στην ΕΟΚ, ενώ κατέγραψε θετική πορεία και εντός της ευρωζώνης. Όμως με το ξέσπασμα της κρίσης, το ΑΕΠ κατέγραψε δραματική πτώση.
Η Ελλάδα βρέθηκε στη δίνη της κρίσης, αφού για πολλά χρόνια ξόδευε περισσότερα απ ότι κέρδιζε.
Κρατικές δαπάνες και έλλειμμα είχαν εκτοξευθεί. Η έξοδος από την Ευρωζώνη δεν έγινε πραγματικότητα, όμως το τίμημα ήταν υψηλό. Τα πακέτα διάσωσης έφεραν σκληρή λιτότητα περικοπές συντάξεων και υψηλότερους φόρους.
«Μόνο σε αυτό το δρόμο περισσότερα από 70 καταστήματα και επιχειρήσεις έχουν βάλει λουκέτο. Οι ημέρες οικονομικής δόξας φαίνεται πως ανήκουν στο παρελθόν. Αλλά τι συνέβη; Τι έγινε λάθος και ποιος έχει την ευθύνη;» μεταδίδει από την Αθήνα η δημοσιογράφος του euronews, Βαλερί Ζεμπρίσκι
Προφανώς η απάντηση δεν είναι εύκολη.
Όμως σήμερα τους πολίτες απασχολεί το τέλος των μνημονίων και η έξοδος από την κρίση.
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου ήταν υπουργός Οικονομικών όταν η Ελλάδα υπέγραψε το πρώτο μνημόνιο, το 2010.
Ο πρώην υπουργός υποστηρίζει ότι τόσο η Ελλάδα όσο και η Ευρώπη ευθύνονται για την κρίση του ευρώ.
Όμως ο ίδιος πιστεύει, ότι το ευρώ θα επιβιώσει.
«Η ειρωνία και το πρόβλημα που όλοι αντιμετωπίζουμε αυτή την στιγμή είναι ότι η οικονομική επιστήμη μας λέει ότι πρέπει να προχωρήσουμε προς μια στενότερη ένωση και να ολοκληρώσουμε αυτή την ευρωπαϊκή δομή, που φτιάχτηκε πριν από δέκα χρόνια. Οι σημερινές πολιτικές μας πηγαίνουν προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Είναι πολύ περισσότερο εθνικιστικές και εστιάζουν περισσότερο στο τι συμφέρει την κάθε χώρα ξεχωριστά. Το αληθινό ζήτημα είναι πώς συμβιβάζουμε αυτά τα δύο πράγματα. Πώς μπορεί κανείς να πείσει τους πολίτες ότι για να επιβιώσει η ευρωζώνη, απαιτείται εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης; Μεγαλύτερη υπευθυνότητα και πιο ισχυρά θεσμικά όργανα από ό, τι έχουμε αυτή τη στιγμή; Αυτό είναι το διακύβευμα πολλών εκλογικών αναμετρήσεων μέσα στο 2017» υποστηρίζει ο πρώην υπουργός οικονομικών.
Όμως πέρα από την οικονομική κρίση, η Ελλάδα σηκώνει το βαρύ φορτίο της προσφυγικής κρίσης.
Δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες έφτασαν στα ελληνικά νησιά.
Έτσι η χώρα έγινε η βασική πύλη εισόδου στην Ευρώπη για χιλιάδες ανθρώπους που προσπαθούσαν να ξεφύγουν από τον πόλεμο και τις κακουχίες.
Με ελάχιστες εξαιρέσεις, η ελληνική κοινωνία έδειξε αλληλεγγύη και αγκάλιασε τους πρόσφυγες.
Την ίδια ώρα σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη, ξενοφοβία και ρατσισμός κέρδισαν σημαντικό έδαφος.
Το 2016, εκτιμάται ότι το 46% των προσφύγων που έφτασαν στην Ευρώπη, πέρασαν από την Ελλάδα.
Σε ένα προσφυγικό κέντρο της Αθήνας, οι άνθρωποι, κυρίως Σύροι, περιμένουν να μετεγκατασταθούν σε άλλα κράτη της ΕΕ
«Νομίζω ότι οι Βρυξέλλες και ορισμένα ευρωπαϊκά κράτη έχουν δείξει την αλληλεγγύη τους προς την Ελλάδα σε σχέση με την προσφυγική κρίση. Αλλά πιστεύω ότι στο μέλλον θα πρέπει να υπάρξει ακόμη μεγαλύτερη υποστήριξη. Διότι κάθε κράτος, δεν μπορεί να δέχεται μόνο του, μεγάλο αριθμό προσφύγων και μεταναστών. Πρέπει να υπάρξει συντονισμός και μεγαλύτερη αλληλεγγύη» υποστηρίζει, ο εκπρόσωπος της μη κυβερνητικής οργάνωσης «Νόστος», Νίκος Χρηστάκος.
Η πλειοψηφία των Ελλήνων έχει δείξει μεγάλη αντοχή στην οικονομική κρίση, ενώ έχει απλώσει το χέρι στους πρόσφυγες που φτάνουν στη χώρα.
Όμως οι πολίτες διεκδικούν ένα καλύτερο αύριο μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια
